Utworzony 1 stycznia 1967 roku Słowiński Park Narodowy położony jest w województwie pomorskim, na terenie dwóch powiatów: słupskiego i lęborskiego, w granicach administracyjnych pięciu gmin: Ustka, Smołdzino, Główczyce, Wicko, Łeba.
Ochroną ścisłą w granicach Słowińskiego Parku Narodowego objęto 13 obszarów z elementami swoistej flory i fauny, unikatowe biocenozy lub biotopy oraz cechy krajobrazu. Głównym obiektem chronionym jest Mierzeja Łebska, która tworzy kompleks unikalnych w skali ponadregionalnej form geomorfologicznych oraz miejsce naturalnych procesów przebudowy brzegu morskiego o wielkiej dynamice. Występują tu również wartościowe zbiorowiska leśne, nieleśne oraz ekosystemy wodne. Łączny areał obszarów chronionych wynosi 5 327,03 ha. Każdy z nich ma hasłową nazwę i określa najważniejszy przedmiot ochrony.
Najliczniejszą grupą zwierząt Parku są owady; przybliżona suma znanych gatunków wynosi 49. Wśród nich wykazano obecność 30 gatunków znajdujących się pod ochroną ścisłą oraz 4 gatunki chronione częściowo. Najwięcej chronionych należy do chrząszczy; poza 15 gatunkami biegaczy są to jeszcze – pływak lapoński kozioróg bukowiec, tęcznik mniejszy i pachnica dębowa. Bardzo interesującym, innym bezkręgowcem jest także niepozorny skorupiak - zmieraczek plażowy Talitrus saltator. Ten nocny "czyściciel plaż" (odżywia się martwą materią organiczną) ma, na rozległych i piaszczystych plażach słowińskich, znakomite warunki bytowania. Zbiorniki wodne są miejscem życia wielu gatunków ryb. Ogółem w Parkowych wodach morskich i słodkich stwierdzono około 60 gatunków ryb oraz 3 gatunki bardzo rzadkich w świecie polskiej fauny minogów.
Spośród 450 gatunków ptaków zaobserwowanych w Polsce, na obszarze Parku od początku XX wieku stwierdzono łącznie 270gatunków, a wśród nich odnotowano 181 gatunki, które przystępowały, bądź przez cały czas przystępują, do lęgów. Pozostałe 89 gatunków pojawia się w trakcie wędrówek, spędza tu zimę lub nieregularnie zalatuje. W grupie ptaków uznanych za lęgowe na obszarze SPN - 176 gatunków objętych jest ochroną ścisłą, a 5 - ochroną częściową. Najciekawsze z gatunków to: puchacz, sowa błotna, włochatka, płaskonos, nur rdzawoszyi i czarnoszyi, edredon, lodówka, bernikle, łabędź krzykliwy, mornel. Na terenie Parku notowana jest nawet sowa śnieżna.
Teriofauna Słowińskiego Parku Narodowego jest bogata - występuje tu około 60% spośród stwierdzonych w Polsce gatunków ssaków. Wśród najbardziej cennych gatunków (umieszczonych, z różnym statusem, w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt) wymienić można: rzęsorka mniejszego, mroczka posrebrzanego, morświna, fokę szarą. Poza tym optymalne warunki bytowania w Parku znajdują także liczne populacje następujących zwierząt - cennych na skalę europejską: bobra, wydry, 10 gatunków nietoperzy, z których trzy - mopek, borowiec wielki.
